KAYNAK:https://eksisozluk.com/niyazi-akincioglu--325001
- kirklarelili $air.
// 1916 yılında kırklareli'nin kurudere köyünde doğdu, 1 şubat 1979 tarihinde kırklareli'nde öldü. istanbul üniversitesi hukuk fakültesi 'ni bitirdi. kırklareli'nde avukatlık yaptı. 1953 yılında bir grup köy enstitülülerle gizli cemiyet kurmaktan tutuklandı, yargılandı ve aklandı. halk şiiri geleneğinden beslenen toplumcu şiirleriyle tanındı.insan , ses , yeni edebiyat ve yürüyüş gibi dergilerde şiirleri yayımlandı. 1940 kuşağı toplumcu şairleri arasında yer alır. //
http://www.siir.gen.tr/…iyazi_akincioglu/index.html - olumunun ardindan * yazilmi$ bir mehmed kemal yazisi:
-niyazi akincioglu sessizce o:ldu:-
o:lu:mu:nu: oldukten birkac gun sonra kirklareli barosu 'nun
yayimladigi bir ilandan ogrendim. $airligi yoktu, avukatligindan soz
ediliyordu. gazeteye geldigimde postadan celal vardar 'in bir mektubu cikti. mektup da degildi, o:lu:mu: anlatan birkac dizeydi, $oyleydi:
- masal gibi -
bundan boyle
"havada da turna" turkusunu
en guzel
mehmed kemal soyler
duymadiniz mi?
akincioglu m. niyazi'm
2 $ubat 1979 cuma gunu
suphi ta$han 'la
fethi giraylara ta$indi
ben mi ne yapiyorum
bayati sesimle
kendi kendime
naciye'mi soyluyor
iciyor iciyor
utanmadan agliyorum
o:lu:mu:nu: ben 6 $ubatta ogrendim. o, 2 $ubatta o:lmu:$tu:.
soylentiler turludur. hastalanmi$, ankara'ya goturulmu$, ozen,
dikkat, egilme bir i$e yaramami$. olusunu alip kirklareli'ne
kaldirmi$lar ve gommu$ler.
her $eyin abartmalisini severdi. ya$aminda olsun, $iir dilinde olsun, her $ey kostak ve abartilmi$ti. bir iskemlede oturuyorsa uzun bacaklarini birbirine dolar, kaykilirdi. konu$uyorsa gokku$agi hic denemez, kavsi kuzah ederdi. elinde kadeh varsa imbikten
gecermi$cesine suze suze icerdi. $iir konu$uluyorsa:
"abe, kim bu kançilaryalar " derdi. "ben $iir yazarken artik ba$kasi $iir yazamaz."
olumune yakin gunlerde imi$. fikret otyam , ankara'dan telefon etti. evindeki eski dosyalari kari$tirirken bazi $iirler bulmu$,
okudu. "bunlari yazanlari taniyor musun?" diye sordu. onun aradigi suphi ta$han'in $iirleri idi. suphi ta$han da $iir sahnesine ciki$inda parlak bir yildiz gibiydi. olumunden sonra unutuldu. niyazi akincioglu'nun hem lise, hem genclik arkada$iydi. bursa lisesi 'nde birlikte okumu$lardi. saniyorum orhan $aik gokyay 'in ogrencisi olmu$lardi,
otyam'la niyazi akincioglu'ndan soz ettik. suphi icin aradiklarini
ondan bulabilecegini soyledim. kirklareli'nde avukatlik ediyor,
telefonu var, ararsa bulabilecegini soyledim. oysa bizim bunlari
konu$tugumuzda niyazi akincioglu, ankara'da bir hastanede yatiyormu$, nereden bilebilirdim!
belediye secimleri sirasinda kirklareli'ne yolumuz du$mu$tu. semih balcioglu ile ziyaretine gittik. hukumet alanina bakan yazihanesinde, gunun cok erken saatlerinde, bizi bekliyordu. yaninda $i$esi, tuzlu, kucuk biskuvilerle ickisini yudumluyordu. bize de sundu.. "bu saatte cok erken." dedik. katilmadik. semih balcioglu, kalemini, kagidini cikardi, portresini cizmeye ba$ladi.
"ne oluyor?" diye dikle$ti.
semih balcioglu duraladi. kimin portresini cizmeye yonelmi$se boyle bir i$lemle kar$ila$mami$ti, yuzume bakti. ben, "aldirma" dercesine goz kirptim. i$ini surdurdu.
"ba$ka kimlerin portresini yaptiniz?" diye sordu. semih onceki
davrani$tan alinmi$ti. ince bir gulu$le:
"zurnaci ali'ninkini..." dedi.
akincioglu, masasindan firladi:
"oyle ise benimkini yapmayin!" diye bagirdi.
oyle anla$iliyordu ki en yakin dostu icki olmutu. bir kavgasi vardi
icki, yalniz onunla dovu$uyordu.
adi solcuya cikan her $airle ulkemizde cok ugra$ilmi$tir. onun
icindir ki $airlerimiz selameti hep buyuk $ehirlerde barinmada
arami$lardir. akincioglu ise kirklareli'nde kalmi$tir. bir kucuk
kentin, bu yuzden, baskici butun yukune dayanmi$tir. hele bu kent, bir sinir kenti ise dertleri, suclamasi da kolay olmu$tur.
soylemi$lerdi:
fahri erdinc , ziya yamac , tugrul deliorman bulgar sinirindan yurtdi$ina ciktiklari zaman polisler niyazi'yi cok siki$tirmi$lar. siyasete girecek oldugunda da solculugundan ba$ka, kar$isina hep kacmayi cikarmi$lar.
27 mayis'tan sonra bir siyasal partiden senator adayi olarak ortada gorundugunde sirtina bu kamburu da yuklemek istemi$lerdi. hepsine sabirla dayanmasini bilmi$tir. geriye donup baktigimda kirk yila yakla$an bir tani$ikligimiz var. tani$ligi da gecti, yillar bizi dost etti. $airler, genellikle dovu$ken olurlar, birbirimize hic kirilmadik.
edebiyat alanina cikarken buyuk $airlerin tavri ile cikmi$ti.
ciki$inda yucelik, $airlik vardi. birkac dize yazmi$, kendini kabul
ettirdikten sonra o:lmu:$ $airler vardir, hep anilirlar. oysa onu
$iirden biraz uzakla$ir gibi oldugunda unuttular ve unutturdular.
unutturdular diyorum, oyle donemler geldi ki ya$adigini bildikleri
icin niyazi akincioglu diye bir $air yoktur saydilar. kendine bu
davrani$in cok agir geldigini biliyorum.
adeti ve tabiati olmadigi halde bundan birkac yil once bana bir
mektupla bazi $iirlerini yollami$ti. verdigim dergilerde cikti. ama
$iirleri yayimlandigi halde bekledigi ilgiyi gormedigi icin
kirildigini saniyorum.
ne vardi, $iirlerinde? bir donemde $iirle soylenebilecek ne varsa
hepsi. kimsenin cesaret edemeyecegi sozleri, kavramlari, deyimleri misralarina katmasini bilmi$ti. $iir usta i$idir. kendi aletini kendi ustaligi ile calmasini bilmi$tir. hele bursa ve edirne gibi bazi $iirleri vardi ki 1940 ku$aginin dilinden du$uremedikleri oldu.
bir sinir $airi goruntusundeydi. kendi konu$sa "sinir" demez, daha
tumturakli olsun diye " ben serhat $airiyim " derdi. attila ilhan 'in ahmed arif 'in $iirlerine giren osmanlica kelimeleri korkusuzca ilk kullananlardandi. nitekim tv'deki programinda attila ilhan'in akincioglu'ndan, "bir zamanlar bir $air vardi" diye soz etmesi de $iiri taniyan, belleklerden cikmadigini kanitlar. daha sonra ortaya cikan bazi genc $airlerin divan $iiri kelimelerini korkusuzca kullanmayi denemeye ba$lamalari akincioglu'nun ba$langicindaki cesaretinden gelebilirdi. bir $iir dili kurmayi becermi$ti. ama dili geli$tirmek, daha cok i$lemek direncini gosteremedi. belki de bir donem icin erteledi, sonra ali$kanligini yitirdigi icin birakti.
ya$ami bu kadarmi$, bundan sonra tarih icinde edebiyatimizdaki yerini alacak, bu yer kendine yetkinligince verilecektir. gec kalinmi$ olsa da bu yerin verilmemesine kimsenin gucu yetmez.
anilari ve $iirleri onunde saygiyla egiliyorum.
mehmed kemal
KAYNAK:https://eksisozluk.com/niyazi-akincioglu--325001
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.