Nail Vahdet Çakırhan

Nail Vahdet Çakırhan

Yayın tarihi: 18.07.2006

 1910 Gökova
Konya Lisesi'ni bitirdikten sonra geldiği İstanbul'da
Nâzım Hikmet'le tanıştı. Resimli Ay dergisinde şiirleri
ve yazıları yayımlandı. 1930'da Nâzım Hikmet'le ortak
şiir kitabı yayımladı: (1+1=Bir). 1932'de Nâzım Hikmet
ve arkadaşlarıyla birlikte girdiği cezaevinden 1935'teki
aftan yararlanarak çıktı. Moskova'ya gidip ekonomi okudu.
Dönüşünde gazetecilik yaptı. Eşi Halet Çambel'le katıldığı
kazılarda başlayan mimarlık uygulamaları 1983 yılında Ağa
Han Mimarlık Ödülünü kazandı.

ŞİİR KİTAPLARI
Daha Çok Onlar Yaşamalıydı (1996)






















YAKTIN, BÜTÜN GEMİLERİ!
Artık benim;
       ne bir köşeye konmuş,
               üç arşın bir kefenim;

ne de sıcak,
       bir yatakta
            bekliyenim,
                            var...

ne yar
      kaldı, ne diyar...

............................................

Dönmem, dönemem geri...
Yaktın, bütün gemileri,
             "Tarık bin Ziyad" gibi..

.............................................

Geçti otuz yaşım!
Ben,
        geçen
bu otuz yaşın başında,
ne bu son, artık heyhat gibi
              kellemi kaşıyorum;

ne de dün için
         hasret taşıyorum!

Yaşıyorum,
         bir gün için...
Dönmem, dönemem geri...
Yaktın bütün gemileri..
              (Daha Çok Onlar Yaşamalıydı)

DAHA ÇOK ONLAR YAŞAMALIYDI
Onları hep birer birer
Tanıyorum.
Onlarla yan yana,
Boyanamadım diye kana
Kendi kendimden utanıyorum
Daha çok onlar yaşamalıydı,
Daha çok onlar haketmişlerdi bunu.
Daha çok onlar bilirlerdi
Yaşamanın ne olduğunu.
Ben onlardan öğrendim
Sevmeyi sevilmeyi,
Bana onlar öğrettiler
Dostu dost düşmanı düşman bilmeyi
Kafamı onlar yoğurdular
Orada yepyeni
Taptaze
Gıcır gıcır bir âlemi
İlk önce onlar kurdular.
O topraklarda ayrı gayrı bilinmez.
O topraklarda hep el ele tutuşulmuştur,
O topraklarda dert unutulmuştur;
Burcu burcu ekmek kokan baharda,
Ağız dolusu gülünür o topraklarda.
Daha çok onlar yaşamalıydı,
Daha çok onlar haketmişlerdi bunu;
Daha çok onlar bilirlerdi
Yaşamanın ne olduğunu.
Kavgam onların adıyla anılır.
Onlar öyle aç
Öyle çıplak
Sanılır
Ama;
İlk önce onlar
Altettiler yokluğu,
Onlar tattılar,
İlk önce asıl tokluğu,
Daha çok onlar yaşamalıydı.
Daha çok onlar haketmişlerdi bunu;
Daha çok onlar bilirlerdi
Yaşamanın ne olduğunu.
                 (Daha Çok Onlar Yaşamalıydı)


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.